Το μυοτεντόνιο ή στροφικό πέταλο (RotatorCuff) είναι μια ομάδα μυών και τενόντων που προσφύονται στην ωμοπλάτη και το βραχιόνιο οστό σχηματίζοντας ένα πέταλο γύρω από την κεφαλή του βραχιόνιου οστού και την ωμογλήνη, δηλαδή την άρθρωση του ώμου. Οι μύες αυτοί βοηθούν την κεφαλή του βραχίονανα κινείται αλλά και να τη σταθεροποιούν μέσα στην ωμογλήνη δρώντας ως υπομόχλιο κατά τις στροφικές κινήσεις του βραχιόνιου οστού. Οι μύες του στροφικού πετάλου είναι: ο υπερακάνθιος, ο υποπλάτιος, ο υπακάνθιος και ο ελάσσον στρογγύλος. 


Πάνω από την κεφαλή του βραχίονα υπάρχει ένα οστό το οποίο ονομάζεται ακρώμιο. Το στένωμα μεταξύ της κεφαλής και τους ακρωμίου ονομάζεται «υπακρωμιακός χώρος» ο οποίος εκτός από τους τένοντες περιέχει και έναν λιπαντικό σχηματισμό, τον ορογόνο θύλακο (bursa). Η μηχανική συμπίεση του στροφικού πετάλου (του υπερακανθίου και του υπακανθίου συνήθως) του ώμου πάνω στην άκρη του ακρωμίου, λέγεται σύνδρομο πρόσκρουσης ή τενοντίτιδα ώμου. 

τενοντίτιδα στροφικου πεταλου


Ένας τραυματισμός στροφικού πετάλου μπορεί να προκαλέσει έναν αρχικά ελαφρύ πόνο στον ώμο, ο οποίος συχνά επιδεινώνεται καθώς ο βραχίονας κινείται μακριά από το σώμα. 


Οι τραυματισμοί στροφικού πετάλου δεν είναι σπάνιοι και παρουσιάζονται συχνά σε μεγαλύτερες ηλικίες. Φυσικά, η πάθηση μπορεί να συμβεί και σε πιο νεαρά άτομα τα οποία ασχολούνται με εργασίες που απαιτούν επαναλαμβανόμενες κινήσεις της άρθρωσης του ώμου. 


Η κατάλληλη ιατρική αξιολόγηση, η κλινική εξέταση καθώς και οι απεικονιστικές εξετάσεις, θα καθορίσουν το επίπεδο της βλάβης. 


Πολλοί άνθρωποι με νόσο στροφικού πετάλου μπορούν να διαχειριστούν τα συμπτώματά τους και να επιστρέψουν σε δραστηριότητες με αποκατάσταση και ασκήσεις φυσικοθεραπείας  που βελτιώνουν την ευελιξία και τη δύναμη των μυών που περιβάλλουν την άρθρωση του ώμου, αλλά και που βοηθούν στη μείωση της φλεγμονής και στην αύξηση ευκινησίας της άρθρωσης.

Μερικές φορές, όμως,μπορεί να προκύψουν ρήξεις του στροφικού πετάλου ακόμη και με έναν απλό τραυματισμό. Υπό αυτές τις συνθήκες, μπορεί να είναι πιθανή η ανάγκη ακόμη και για χειρουργική επέμβαση. Ένας σοβαρός τραυματισμός του στροφικού πετάλου μπορεί να μην επιδέχεται θεραπείας και να είναι απαραίτητη ακόμη και η μεταφορά εναλλακτικών τενόντων ή αντικατάσταση αρθρώσεων. Γι’ αυτό, γενικά η αξιολόγηση από ορθοπεδικό πρέπει να γίνεται το συντομότερο δυνατό.

Συμπτώματα της τενοντίτιδας ώμου

 

Ο πόνος που σχετίζεται με τον τραυματισμό του στροφικού πετάλου μπορεί: 

- Να περιγραφεί ως ένας αμυδρός πόνος βαθιά στον ώμο

- Να προκαλεί διαταραχές του ύπνου

- Να δυσκολεύει τον ασθενή ακόμη και στο χτένισμα των μαλλιών ή να εμποδίζει το χέρι να φτάσει στην πλάτη

- Να συνοδεύεται από έντονη αδυναμία στο χέρι 

 

Αιτίες που προκαλούν το σύνδρομο πρόσκρουσης


Η νόσος του στροφικού πετάλου μπορεί να είναι αποτέλεσμα είτε ενός ξαφνικού τραυματισμού στον ώμο είτε λόγω προοδευτικού εκφυλισμού ή φθοράς του ιστού στον τένοντα. Συχνά, οι επαναλαμβανόμενες κινήσεις του βραχίονα ή άρση βαρών για παρατεταμένο χρονικό διάστημα μπορούν να ερεθίσουν ή και να βλάψουν τον τένοντα.

 

Παράγοντες κινδύνου


Οι ακόλουθοι παράγοντες ενδέχεται να αυξήσουν τον κίνδυνο τραυματισμού του στροφικού πετάλου: 


Ηλικία: Η εκφύλιση στους τένοντες του στροφικού πετάλου είναι συχνότερη σε άτομα άνω των 60 ετών. 
Είδος εργασίας: Επαγγέλματα τα οποία απαιτούν επαναλαμβανόμενες κινήσεις του βραχίονα, συχνά από πάνω προς τα κάτω (πχ ελαιοχρωματιστής, ξυλουργος και πολλά άλλα), μπορούν να προκαλέσουν εκφύλιση στους τένοντες του στροφικού πετάλου με την πάροδο του χρόνου. 

Δραστηριότητες: Χόμπι και δραστηριότητες, που όπως και τα επαγγέλματα, χρειάζονται επαναλαμβανόμενα κινητικά μοτίβα ή ανύψωση βάρους (ζωγραφική, κηπουρική, σιδέρωμα και πολλά άλλα) μπορούν να ενεργοποιήσουν φλεγμονή των τενόντων του ώμου. 


Κληρονομικότητα: Είναι πιθανό να εμπλέκεται κάποιο γονίδιο στους τραυματισμούς του στροφικού πετάλου, καθώς συχνά το πρόβλημα εμφανίζεται σε μέλη της ίδιας οικογένειας. 

 

συνδρομο υπακρωμιακησ προσκρουσησ

 

Επιπλοκές


Χωρίς θεραπεία, τα προβλήματα του στροφικού πετάλου μπορούν να οδηγήσουν σε μόνιμη απώλεια κίνησης ή αδυναμία με αποτέλεσμα τον προοδευτικό εκφυλισμό της άρθρωσης του ώμου. Παρόλο που η διακοπή της δραστηριότητας που επιδεινώνει το πρόβλημα και η ξεκούραση είναι απαραίτητα για την ανάρρωση, η ακινητοποίηση του ώμου για μεγάλο χρονικό διάστημα μπορεί να προκαλέσει πάχυνση και σφίξιμο του συνδετικού ιστού που περικλείει την άρθρωση (παγωμένος ώμος). 


Πρόληψη


Εάν ασκείτε δραστηριότητα που μπορεί να προκαλέσει τραυματισμό στο στροφικό πέταλο ή εάν έχετε τραυματιστεί στο παρελθόν, οι καθημερινές ισομετρικές ασκήσεις, όπως και ασκήσεις ενδυνάμωσης των ώμων μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη μελλοντικής εκφύλισης. 


Χρήσιμες επίσης είναι οι διατάσεις των μυών του ώμου, πάντα στα όρια της ενόχλησης. 


Πολύ σημαντικό είναι να θυμάται κανείς ότι όταν ασκούμε μια δραστηριότητα που έχει επαναλαμβανόμενη κίνηση για παρατεταμένο χρονικό διάστημα, πρέπει να παρεμβάλλονται τακτικά διαλείμματα όπου θα πραγματοποιούνται κινήσεις αντίθετης φοράς και διατάσεις των μυών, προς αποσυμφόρηση. 


Σε κάθε περίπτωση η φυσικοθεραπευτική αποκατάσταση και η συμβουλευτική είναι απαραίτητη για την επανένταξη στις δραστηριότητες καθώς δρα τόσο θεραπευτικά όσο και προστατευτικά ή προληπτικά.